Mike en Nick Verschuren verlieten Eindhoven deze zomer voor een avontuur bij een nieuwe ijshockeyclub in de BeNe League. Nu komen ze elkaar regelmatig tegen op de ijsbaan als tegenstander.

Minimaal vier en misschien wel vijf keer in twee weken spelen de Eindhovense broertjes Verschuren tegen elkaar in de competitie en de halve finale van de beker. Vorige week won Nick (Microz Eaters Limburg) van jongere broer Mike (Cairox Hijs Hokij Den Haag) met 1-6. Vier goals kwamen van Nick (29), die het duidelijk naar zijn zin heeft met in totaal 29 goals en 19 assists in 23 wedstrijden dit seizoen. ,,Hou jij dat een beetje bij? Hoe hoog je staat? Hoe hoog staan wij eigenlijk?”, grapt hij richting Mike (26), die wel weet dat Geleen bovenaan staat en dat zijn ploeg, landskampioen Den Haag, het nog lastig heeft in de openingsfase van de competitie.

Mike, doordeweeks opticien in Eindhoven, was ook voor grote waarde voor zijn team met achttien goals en twaalf assists in twintig wedstrijden. Mede door de uitval van spelers en een aantal gespeelde wedstrijden minder, staat de landskampioen op een teleurstellende zesde positie.

Het had niet veel gescheeld of Mike en Nick hadden samen voor Den Haag gespeeld. Maar Nick voelde zich uiteindelijk toch beter bij Geleen, wat qua afstand nog te combineren is met zijn studie ICT. ,,Ik heb bijna met iedere club wel contact gehad”, zegt Nick over zijn opties. ,,Uiteindelijk gaven de afstand, vanwege school en werk, en de spelers die ik ken in Geleen de doorslag.”

AVONTUUR
Terwijl Nick in Nederland zich beraadde op zijn toekomst, speelde Mike in de Nieuw-Zeelandse competitie. Een mooi avontuur waar een abrupt einde aan kwam door een schorsing. ,,Ik had al twee hersenschuddingen gehad en was net terug. De Nieuw-Zeelandse spelers daar zoeken je echt op en dat probeerde iemand vlak na die blessure opnieuw. Toen was ik er klaar mee”, vertelt Mike, die uiteindelijk drie wedstrijden geschorst werd. Hij kon zo eerder terug naar Nederland, maar miste wel het kampioenschap van zijn team. ,,Het was een mooie periode. Je ging met het vliegtuig naar de uitwedstrijden en kreeg ook wat tijd om de omgeving te verkennen”, vertelt Mike over zijn uitstapje. ,,Daar was ik wel een beetje jaloers op”, bekent Nick, die ondertussen ook contact hield met clubs om zijn broer in Nederland weer een plekje te geven. ,,Eigenlijk was ik wel een beetje zijn zaakwaarnemer ja”, zegt hij lachend.

Uiteindelijk kwamen de broers dus bij verschillende clubs terecht. Hoewel ze graag samen hadden gespeeld, houden ze elkaar niet erg in de gaten op het ijs. ,,Sowieso zijn we allebei aanvallende spelers en dan komen we elkaar weinig tegen”, legt Nick uit. ,,Het is ook niet per se zo dat we extra druk voelen om elkaar te verslaan. Maar we beleven er vooral lol aan om elkaar te plagen wanneer de één van de ander wint.”

(Bron: Eindhovens Dagblad 22-12-2018 – Tim Gerth)